De productie van Eagle Ford Shale zal dit jaar met 50 procent stijgen, met een gemiddelde van 844,000 vaten per dag, volgens een analyse van onderzoeks- en adviesbureau Wood Mackenzie.
En ondanks dalende aardgasprijzen, zullen de noordoostelijke Verenigde Staten tegen 2020 de gasproductie verdubbelen, voorspellen de onderzoekers.
In het rapport over de energieproductie in Noord-Amerika dat vrijdag is vrijgegeven, projecteert Wood Mackenzie een gezonde toekomst voor energie in de Verenigde Staten snelle groei geleid door strakke olie, waaronder olie van de Eagle Ford en andere schalie-rotsformaties.
Zelfs aardgas uit de VS heeft een veelbelovende toekomst, stelden de onderzoekers vast, waarbij ze ontdekten dat alle huidige gasboringen in de Verenigde Staten economisch zijn tegen prijzen van meer dan $ 4 per miljoen Britse thermische eenheden. Amerikaans gas sloot maandag op $ 3.46.
"De Noordoost-leisteen heeft geen scherpe reducties in gasboringen meegemaakt vanwege de lage ontwikkelingskosten", aldus het rapport.
Wood Mackenzie schat dat dit jaar $ 150 miljard zal worden besteed aan de ontwikkeling van Noord-Amerikaanse olie en aardgas aan land. Strakke olie is goed voor meer dan 40 procent van die uitgaven, vond het bedrijf.
Die zware investering zal de krappe olieproductie tegen 5 opdrijven tot meer dan 2019 miljoen vaten per dag, waarbij meer dan de helft van die vaten afkomstig is van de Eagle Ford Shale in Zuid-Texas en de Bakken Shale in North Dakota en Montana
De Wolfcamp en Cline Shale in West-Texas is een opkomer, aldus de onderzoekers, met een verwachte olieproductie van 76 procent in 2018. Het toneelstuk Wolfcamp en Cline, momenteel de bron van 7 procent van de productie uit het Permbekken, zullen hun aandeel in de komende 5 jaar verdubbelen, Wood Mackenzie-projecten.
Pioneer, Devon, EOG Resources en Approach zijn de leidende operators in de Wolfcamp / Cline Shale, merkt het rapport op.
Die groei van binnenlandse ruwe olie zal de invoer uit het buitenland tegen 15 doen dalen tot slechts 2020 procent van het Amerikaanse aanbod van ruwe olie, tegen ongeveer 44 procent nu.
De groei van ruwe oliezanden uit Canada kan de invoer aan de Golfkust verdringen, merkt het rapport op. Maar daarvoor zijn nieuwe pijpleidingen en andere infrastructuur nodig om het ruwe zuiden te vervoeren.
“We verwachten dat de groei van het aanbod de uitbouw van de infrastructuur zal blijven overtreffen, resulterend in meer gebruik van alternatieve vervoerswijzen en aanhoudende prijsvolatiliteit ”, aldus het rapport, waarbij werd opgemerkt dat meer dan de helft van het ruwe volume dat de Bakken Shale in North Dakota verlaat, per spoor wordt vervoerd.
Spoorvervoer in de Bakken kost volgens Wood Mackenzie ongeveer 60 procent meer dan pijpleidingstarieven.
"Het spoor zal een rol spelen, maar is niet de ideale oplossing voor productiemiddelen met een lange levensduur, zoals oliezanden", aldus het rapport. "Voor degenen die gericht zijn op een langetermijnhorizon, blijven pijpleidingen de veiligste en goedkoopste manier van transport."
